Η Πεντάμορφη και το Τέρας (La Belle et la Bête)

Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein-Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.

Η ταινία θα προβληθεί με SDH υπότιτλους για Κωφούς και Βαρήκοους.

Είσοδος ελεύθερη με δελτία εισόδου (η διανομή ξεκινά μία ώρα πριν από κάθε προβολή).

Σκηνοθεσία: Ζαν Κοκτώ
Πρωταγωνιστούν: Ζαν Μαρέ, Ζοζέτ Ντε, Μιλά Παρελί, Μισέλ Οκλέρ, Ναν Ζερμόν
Διάρκεια: 93’
Έτος παραγωγής: 1946
Γλώσσα: Γαλλικά
Υπότιτλοι: Ελληνικοί

Ακόμα και μέχρι τα τέλη του ‘80, σαράντα και κάτι χρόνια μετά την εμφάνισή του, το ποιητικό κόσμημα του Ζαν Κοκτώ πάνω στην κλασική ιστορία, ήταν απαστράπτον και ευνόητο στο κινηματογραφικό κοινό. Η έλευση του CGI έκτοτε γέρασε αστραπιαία την ταινία – ή νηπιοποίησε το αισθητήριό μας στο θέαμα και την αντοχή μας στα κινηματογραφικά παραμύθια. Ανάλογα πώς το βλέπει κανείς.

Αυτό είναι παραδόξως ένα αίτημα της ταινίας σήμερα: Η απόλαυση του παραμυθιού, η ανάγκη σε φαντασία, ο χώρος της ποίησης, της εκ του μη όντος δημιουργίας δηλαδή, μέσα μας. Η ταινία μια φορά, κι αυτό είναι εντυπωμένο στην Ιστορία, είναι πολικός αστέρας για την λαβωμένη μεταπολεμική Γαλλία, ελάχιστες επικέντρωσαν, στιγμάτισαν και όρισαν τόσο την μετέπειτα γαλλική κινηματογραφία. Και, στην πράξη πια, αυτό το όνειρο σινεμά, αυτό το κέντημα εικόνων, πλαστικότητας, φαντασίας, ψυχαναλυτικής εκζήτησης, ρομαντισμού και απέραντης ομορφιάς, παραμένει μια στιγμή πολιτισμού κατά την οποία ο κινηματογράφος τεκμηρίωσε ότι όλα ήταν δυνατά γι’ αυτόν. Η σύνθεση τόσης τέχνης πάνω του, η παροιμιώδης εφευρετικότητα του Κοκτώ μαζί με μια σκηνογραφία, μια μουσική κι ένα φωτοστέφανο εικόνας φτιαγμένης από αναφορές σε Φλαμανδούς μετρ και φωτισμό του μέγα Ανρί Αλεκάν, ορίζουν ίσως την απόλυτη στιγμή χειροποίητου σινεμά της δεκαετίας του ευρωπαϊκού ‘40. Ηλίας Δημόπουλος