Αμαρκορντ (Amarcord, 1973)
Πότε: Τετάρτη 5 Ιουνίου | 21:30
Πού: Ρωμαϊκή Αγορά | Είσοδος με προσκλήσεις και δελτία εισόδου
Σκηνοθεσία: Φεντερίκο Φελίνι
Πρωταγωνιστούν: Μπρούνο Ζανίν, Τζοσιάνε Ταντσίλι, Μαρία Αντονιέτα Μπελούτσι, Τσίτσο Ινγκράσια, Μαγκάλι Νοέλ, Αλβάρο Βιτάλι
Διάρκεια: 123’
Υπάρχουν θεμελιώδεις αποδεικτικοί λόγοι που η κριτική σκέψη μοιάζει να μυθοποιεί δημιουργούς και το «Άμαρκορντ» είναι ένας βασικός περί του Φεντερίκο Φελίνι. Το ζήτημα είναι, για να αποφεύγεται και η επανάληψη, να αποφεύγεται και ο εκφοβιστικός κριτικός βόμβος, να το δεις αδέσμευτος από τα «πρέπει» των άλλων. Να δεις μια πραγματική ιστορία να τέμνεται στα πραγματικά (ή και όχι τόσο) μικρά της επεισόδια, να αναφύεται το μυθικής σημασίας ουσιώδες μέσα από το βαρύ, συχνά ωραιοποιητικό, εκτόπισμα της μνήμης.
Άλλωστε Amarcord θα πει Θυμάμαι. Κι ο Φελίνι, στην τελευταία, και μεγαλύτερη, αναλαμπή μιας σημαδιακής για το ευρωπαϊκό σινεμά διαδρομής, θα γυρίσει στην δεκαετία του ’30 της χώρας του, θα αναμοχλεύσει αναμνήσεις, θα ανακατεύει εικόνες με αισθήματα, θα ονειρεύεται ποιώντας εκδοχές αλήθειας αλλά και θα στηλιτεύει πραγματικότητες απτές και κεφαλαιώδεις. Γιατί στο δικό του θυμητάρι, αυτό που κάμποσοι του καταλογίζουν επικριτικά (την ασπόνδυλη ποιητικότητα που μένει εν τέλει χτυπητά απολιτική) θα αναποδογυρίσει από τον ίδιο σ’ ένα φαντασμαγορικό σινεμά άπειρης ευρυμάθειας, συγκινησιακής ενατένισης και, ναι τελικά, βαθιά πολιτικής περίσκεψης.
Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, υποψηφιότητα Σκηνοθεσίας και Σεναρίου, ονειρώδεις συνδημιουργοί (ο Ρουτζέρο Μαστρογιάνι στο μοντάζ, ο Τζουζέπε Ροτούνο στην φωτογραφία, ο Νίνο Ρότα στη μουσική) για ένα έργο ηγεμονικής επίδειξης σκηνοθεσίας που όσο κομπάζει την ανωτερότητά της, άλλο τόσο επιβλέπει, περίπου τελεσίδικα, την δύση της, ως σήμερα, μεγάλης εποχής της ευρωπαϊκής κινηματογραφίας. Ηλίας Δημόπουλος
ΑΦΙΕΡΩΜΑ «SOTTO LE STELLE» ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ
