Όσα Έσβησε ο Άνεμος (Une Aussi Longue Absence)

Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein-Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.

Η ταινία θα προβληθεί με SDH υπότιτλους για Κωφούς και Βαρήκοους.

Είσοδος ελεύθερη με δελτία εισόδου (η διανομή ξεκινά μία ώρα πριν από κάθε προβολή).

Σκηνοθεσία: Ανρί Κολπί
Πρωταγωνιστούν: Αλίντα Βάλι, Ζορζ Γουιλσόν, Σαρλ Μπλαβέτ, Ζακ Αρντέν
Διάρκεια: 90'
Έτος παραγωγής: 1961
Γλώσσα: Γαλλικά
Υπότιτλοι: Ελληνικοί

Ενώ το τέλος της σεζόν πλησιάζει, η Τερέζ, ιδιοκτήτρια ενός μικρού παριζιάνικου μπαρ, σχεδιάζει με τον αγαπημένο της τις καλοκαιρινές της διακοπές. Ένα κομμάτι της όμως ακόμη θρηνεί το χαμό του συζύγου της, που εξαφανίστηκε μετά τη σύλληψή του από τους Γερμανούς κατά τον Β' Παγκόσμιο. Ενώ συναισθηματικά απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον εραστή της, το ενδιαφέρον της στρέφεται σε έναν κλοσάρ που περνάει συχνά μπροστά απ' το μαγαζί της. Μια μέρα θα τον καλέσει να πιει ένα ποτό, για να ανακαλύψει πως πάσχει από αμνησία. Η Τερέζ συνεχίζει να τον παρατηρεί και καταλήγει να πιστέψει πως ο αγαπημένος της επέστρεψε...

Η ex aequo βράβευση του «Όσα Έσβησε ο Άνεμος» στο Φεστιβάλ των Καννών κατά κάποιο τρόπο σηματοδοτεί τη στιγμή που το κλασικό παραδίδει τη σκυτάλη στο μοντέρνο. Αυτό γιατί ο άλλος μισός Χρυσός Φοίνικας κατέληξε στην ασφαλώς πιο καταξιωμένη «Βιριδιάνα» του Μπουνιουέλ που ζούμε για να θυμόμαστε, σε αντίθεση με το αδικημένο φιλμ του Κολπί. Το οποίο φυσικά μπορεί να περηφανεύεται πως φέρει μια από τις πιο μοντέρνες υπογραφές της παγκόσμιας διανόησης, αφού το σενάριο υπογράφει η Μαργκερίτ Ντυράς μαζί με τον σύντροφό της. Αντιπαραθέτοντας μια αδιέξοδη επιθυμία φωλιασμένη στο παρελθόν με ένα συμβολικό όσο και κυριολεκτικό κενό μνήμης, η Ντυράς αναφέρεται σε έναν κόσμο που από τη μία αγανακτεί για να ξανακερδίσει όσα έχασε κι από την άλλη προτιμά να ξεχάσει όλα όσα τον συνδέουν με την πιο μελανή σελίδα της ιστορίας του.

Στα χέρια του Κολπί ωστόσο η «απουσία» μετατρέπεται σε μια ψυχολογική κατάσταση που εκδηλώνεται ορμητικά στην οθόνη με τη γοητεία ενός αδιαπραγμάτευτου κλασικού, μέσα από ένα έξοχα σκηνογραφημένο δράμα, διανθισμένο από πολύτιμες λεπτομέρειες κι αναπάντεχες γωνίες λήψεις. Μπροστά στο φακό η Αλίντα Βάλι και ο Ζορζ Γουιλσόν συμπληρώνουν μοναδικά τα κενά, αποδίδοντας με μοναδική ευαισθησία δύο ήρωες καταδικασμένους σε μια αναζήτηση χωρίς τέλος. Μια διερεύνηση του χρόνου και της μνήμης που αποδίδεται με αγγίγματα και αδιάκριτες ματιές σε λεπτομέρειες χαραγμένες στα πρόσωπά τους. Ρωγμές στο χρόνο, έτοιμες να υποδεχτούν όποια εκδοχή της ιστορίας δείχνει η λιγότερο επίπονη. Θοδωρής Καραμανώλης